مکانیزم جدایش در دستگاه کراس بلت به گونه ایست که میزان قفل شدگی خاک و باطله را در میان ذرات سنگ آهن به حداقل میرساند و در حقیقت سنگ آهنی بدست می آید که اگر معادن بخواهند در مرحله خطوط فرآوری با بالاترین بازیابی کار کنند چنین محصولی تولید خواهند نمود.
میزان سنگ آهن موجود در خاک محدوده پلاسری سنگان متغیر بوده و در محدوده کمتر از یک درصد تا بیش از ۲۰ درصد متغییر می باشد. در مرحله پیش فرآوری درصد وزنی آهن موجود از این مقدار افزایش یافته و به بالای ۶۰-۷۰ درصد می رسد.جهت تعیین کیفیت محصول سپراتوری تولید شده توسط پیمانکاران استخراج و تولید، از محصول این دستگاهها نمونه برداری صورت گرفته و به آزمایشگاه انتقال مییابد.
همانگونه که از نام دستگاه کراس بلت مشخص است این وسیله از دو نوار متقاطع تشکیل شده است که نوار زیرین وظیفه خوراک دهی و نوار بالا برای جذب و انتقال محصول مغناطیسی می باشد. میدان مغناطیسی توسط یک جعبه مغناطیسی که مابین سطح زیرین و بالایی نوار تعبیه شده است تامین می گردد.
خوراک اولیه توسط فیدر بر روی یک نوار افقی و تخت خوراک دهی گردیده و مواد حین عبور از زیر نوار بالایی، توسط میدان مغناطیسی جذب شده و توسط نوار آج دار به قسمت محصول مغناطیسی انتقال می یابند. مواد غیر مغناطیسی تحت تاثیر میدان مغناطیسی قرار نگرفته و توسط همان نوار تخت به محفظه جمع آوری باطله انتقال می یابند.
بدلیل ضخامت کم خوراک بر روی نوار خوراک و همچنین مکانیزم جذب، احتمال قفل شدن ذرات باطله در بین ذرات مغناطیسی به حداقل ممکن خواهد رسید در حالی که در جداکننده های مغناطیسی مقداری باطله در میان ذرات مغناطیسی قفل شده و به قسمت محصول انتقال خواهد یافت. البته با افزایش فاصله آهن رباها، افزایش تعداد پل های درام،کم نمودن میزان بار ورودی و افزایش تعداد دور استوانه و … می توان میزان این قفل شدگی را کاهش داد.
شدت میدان این جداکننده ۱۵۰۰ گوس است. تاریخ اختراع دستگاه کراس بلت به سال ۱۹۴۷ میلادی بر میگردد و محققان بخش تحقیق و توسعه بهمراه بخش فنی شرکت، این دستگاه را با توجه به نیازهای معدن بومی سازی کردند که جا دارد از کارکنان محترم این بخشها خصوصا به آقایان مهندس ظهیری و مهندس کیانی تبریک گفت.